Joana e prekur nga Iliri

Joana me Anaidin janë shtrirë në krevat. Joana kërkon mbështetje dhe shfryhet tek Anaidi. Duket shumë e prekur nga debati dhe fjalët e Ilirit, madje ajo thotë se për pak ishte gati të dilte edhe nga loja për shkak të ofendimit “rrugaçe” që i bëri Iliri. Anaidi fillimisht nuk e merr seriozisht duke i thënë që Iliri ska lënë vajzë të shtëpisë pa i thënë ashtu. Por Joana e nervozuar i thotë se Iliri e kishte shumë seriozisht kur ja tha këtë fjalë. Atë më tepër e vret opinioni i publikut. Por Anaidi e ngushëllon se duhet të bjerë poshtë nivelit të Ilirit që të preket nga këto fjalë.

Joana i shpjegon situatën se si ndodhi, kur i kishte marrë një copë bukë dhe djathë Ilirit, ai i ishte kthyer me ofendime. Këtu Anaidi nuk i jep të drejtë Joanës duke i thënë që nuk bën mirë ti marrësh bukën tjetrit dhe se është zakon i keq të fusësh duart në pjatën e tjetrit. Joana preket akoma më tepër sepse shpresonte që Anaidi do ta mirëkuptonte dhe i thotë që nuk do ti ndajë më me të momentet e trishtimit.

Joana pretendon se me startegjinë e saj ka arritur të acarojë Ilirin, por Anaidi ja kthen se nuk është strategji acarimi kjo puna e djathit. Ai i thotë që edhe tjetrin duhet të dish ta acrosh. Anaidi e këshillon Joanën që ajo duhet ta kishte pyetur Ilirin se nga e krijoi ai këtë mendim për të dhe ta vinte para përgjegjësisë. Ai shton se Iliri ofendon si ofendohen femrat me femrat, i duket vetja sikur e përdor shumë ironinë.