Marselini dhe Edberi dalin në kopsht dhe ndërsa bisedojnë rreth bisedave të përgjithshme, fillojnë të flasin për spektaklin, duke marrë shkas nga thashethemet e bëra mes banorëve. Marselini thotë se ka ndjesinë sikur në shtëpi ka më shumë banorë, pasi është i bindur se shumica prej tyre kanë karakter të dyzuar. “Janë shumë të paktë ata banorë që shfaqin karakterin tyre të vërtetë”, shprehet Marselini, mendimin të cilit e aprovon edhe Edberi.
Në dhomën e gjumit, banorët janë duke u marrë me sistemimin rrobave të tyre, ndërkohë që Jonilda është duke bërë gati rrobat e Arsimit.
Elona dhe Anaidi ndodhen në sallon, ndërkohë që fillojnë të diskutojnë rreth ngjarjeve në shtëpi, ku përveçse kënaqësisë, thonë se janë të detyruar të jetojnë edhe me disa nga banorët të cilët nuk i vlerësojnë. “Kur them që jam e detyruar, kam parasysh dikë si Marselini”, shprehet Elona. Ajo thotë se i ka sytë të hapur brenda shtëpisë dhe është e sigurt rreth caqeve ku mund të arrijë njëri apo tjetri banor, pasi ka arritur t’i njohë mirë ata. Anaidi thotë se e vlerëson shumë Elonën dhe se ka arritur ta njohë shumë mirë atë.
